Wróć na początek strony
Przejdź do wyszukiwarki
Przejdź do treści głównej
Przejdź do danych kontaktowych
Przejdź do menu górnego
Przejdź do menu prawego
Przejdź do menu dolnego
Przejdź do menu bocznego
Przejdź do mapy serwisu
Menu wysuwane
Gmina Klwów
Znajdujesz się w: O gminie Historia
Treść główna

Historia

Artykuł

Klwów niegdyś miasto, obecnie wieś i siedziba Urzędu Gminy w pow. przysuskim, leży w zalesionej okolicy nad strumieniem Sławno, w odległości 42 km od Radomia, przy drodze krajowej Tomaszów Mazowiecki-Radom. Przez tę osadę pierwotnie przebiegał trakt Opoczno-Radom, dalej ku Lwowi, stąd pochodzi nazwa Klwów.

Historia Gminy sięga epoki żelaza. We wsi Brzeski archeologowie odkryli osadę i całopalne cmentarzysko zwane "Piekielną Górką".

Miasto powstało w 1413 r. na mocy przywileju Króla Władysława Jagiełły, który prócz tzw. praw magdeburskich nadał mu przywilej na targ i 2 jarmarki. W 1662 r. Klwów miał 36 domów, 370 mieszkańców i stanowił posiadłość Kurdwanowskich, następnie przeszedł w posiadanie Świdzińskich.

W Klwowie istniał dwór "na kopcu" i "duży folwark". W końcu XVI wieku był tu nawet szpital. W roku 1743 otrzymał prawo warzenia piwa, a w 1749 r. August III zezwolił na założenie nowego miasta. W 1827 r. Klwów miał 80 domów i liczył 898 mieszkańców, którzy zajmowali się wyrobem sukna, kożuchów oraz pończoch. Klwów utracił prawa miejskie w 1869 r, prawdopodobnie były to wydarzenia związane z powstaniem styczniowym. W 1960 r. liczył 769 mieszkańców, utrzymujących się w większości z rolnictwa.

Obecnie gmina Klwów obejmuje 16 sołectw i zajmuje powierzchnie 87 km2 zamieszkałą przez około 3,8 tysięcy ludzi. Jest jednym z największych zagłębi produkcji papryki w Europie.

Piękne krajobrazy, bogata roślinność, duże kompleksy leśne bogate w zwierzynę i ptactwo sprzyjają wypoczynkowi.

Zabytki:

  • osada i cmentarzysko kultury przeworskiej z okresu wpływów rzymskich w miejscowości Brzeski
  • wczesnośredniowieczne grodzisko z XIII wieku w miejscowości Klwów wraz z reliktami murowanego dworu obronnego powstałego na przełomie XVI i XVII wieku
  • kościół par. św. Macieja w stylu gotyckim z 1491 r.
  • kościół par. p.w. Najświętszego Serca Jezusowego w Sadach, murowany w latach 1924-31 wg projektu Stefana Szyllera, przykład architektury sakralnej okresu międzywojennego

Zasoby naturalne:

  • piasek, drzewo
  • zbiorniki wodne i rzeki

Rezerwaty i parki:

  • obszar chronionego krajobrazu Doliny Rzeki Drzewiczki.
Piotr Rokicki
Niniejszy serwis internetowy stosuje pliki cookies (tzw. ciasteczka). Informacja na temat celu ich przechowywania i sposobu zarządzania znajduje się w Polityce prywatności. Jeżeli nie wyrażasz zgody na zapisywanie informacji zawartych w plikach cookies - zmień ustawienia swojej przeglądarki.